Mijn moeder werd al gek van me en eerlijk gezegd is dat ook nooit veranderd. Ik heb een soort van verzamelwoede waar ik maar niet van af kom.
Ik verzamel allerlei spullen waarvan ik denk "Dat kan ik nog wel eens gebruiken". Soms vraag ik me af waardoor dat komt. Kan ook geen dingen wegdoen die ik vervang. Mijn eerste computer heb ik nog, mijn tweede ook en ook mijn derde ja.... Plus al die leuke dingen die je op rommelmarkten tegenkomt.
Als ik kijk naar de bergen troep die elke keer mee moesten verhuizen als ik weer eens een andere woning betrok dan leverde dat regelmatig een rood hoofd op. De laatste keer dat ik ging verhuizen was dat heel luxe met een verhuisbedrijf. Er komt dan een mannetje kijken wat er zoal nodig is en hoe groot de wagen moet zijn. Deze man keek hier en daar een kamer in en schatte zo de inhoud van alles. Met een rood hoofd deed ik de deur van 'mijn kamer' open om de bergen troep te laten zien. De man knikte even en ik las op zijn formulier dat de vrachtwagen nog een maatje groter werd.
Vlak voor hij wegging zei ik dat er ook nog een kelder was onder de flat waar normaal fietsen stonden geparkeerd. Schijnbaar wordt dat als een standaard volume aangenomen want de man zette een kruisje extra op het formulier en daar was het mee gedaan. Op de dag van de verhuizing was ik natuurlijk niet klaar met alles inpakken. De mannen werden goed van koffie voorzien zodat er niet gemord werd als het zoveelste rommeltje zonder doos via de lift naar beneden werd gebracht. Het huis was leeg, de vrachtwagen meer dan vol, plus mijn auto en de aanhanger. "Oh ja", zei een van de verhuizers die het formulier bij zich had, "die fietsen kunnen er ook nog wel bij...." Ik was mijn kelder allang weer vergeten en dacht nog.....fietsen?
De deur van de kelder ging open en de man keek eerst verbijsterd naar de bergen rommel die daar opgeslagen waren. Uiteindelijk verscheen er een glimlach die overging in een bulderlach en tenslotte moest ik hem op zijn rug slaan omdat de lach overging in een enge hoestbui. Er kwam nog een kleine wagen, met nog twee verhuizers die apart de kelder gingen leegmaken en verhuizen.
Sindsdien probeer ik het een beetje te verminderen. Heb al bergen rommel afgevoerd en er moet nog veel meer weg. De drang blijft nog wel om spullen te verzamelen, maar waarom? Ik heb het dan wel, maar tegen de tijd dat ik het nodig heb of kan gebruiken dan weet ik niet meer waar het is, kan het ook niet vinden en koop uiteindelijk nieuw. (Ja, ja...een week later kom je het dan tegen...) Morgen ga ik voor het eerst sinds jaren naar een rommelmarkt, vind dat heel leuk, maar....ik ben benieuwd of de nieuwe discipline stand houdt. Ik neem mijn aanhanger maar niet mee....
Ik verzamel allerlei spullen waarvan ik denk "Dat kan ik nog wel eens gebruiken". Soms vraag ik me af waardoor dat komt. Kan ook geen dingen wegdoen die ik vervang. Mijn eerste computer heb ik nog, mijn tweede ook en ook mijn derde ja.... Plus al die leuke dingen die je op rommelmarkten tegenkomt.
Als ik kijk naar de bergen troep die elke keer mee moesten verhuizen als ik weer eens een andere woning betrok dan leverde dat regelmatig een rood hoofd op. De laatste keer dat ik ging verhuizen was dat heel luxe met een verhuisbedrijf. Er komt dan een mannetje kijken wat er zoal nodig is en hoe groot de wagen moet zijn. Deze man keek hier en daar een kamer in en schatte zo de inhoud van alles. Met een rood hoofd deed ik de deur van 'mijn kamer' open om de bergen troep te laten zien. De man knikte even en ik las op zijn formulier dat de vrachtwagen nog een maatje groter werd.
Vlak voor hij wegging zei ik dat er ook nog een kelder was onder de flat waar normaal fietsen stonden geparkeerd. Schijnbaar wordt dat als een standaard volume aangenomen want de man zette een kruisje extra op het formulier en daar was het mee gedaan. Op de dag van de verhuizing was ik natuurlijk niet klaar met alles inpakken. De mannen werden goed van koffie voorzien zodat er niet gemord werd als het zoveelste rommeltje zonder doos via de lift naar beneden werd gebracht. Het huis was leeg, de vrachtwagen meer dan vol, plus mijn auto en de aanhanger. "Oh ja", zei een van de verhuizers die het formulier bij zich had, "die fietsen kunnen er ook nog wel bij...." Ik was mijn kelder allang weer vergeten en dacht nog.....fietsen?
 |
| Foto: stock.xchng |
Sindsdien probeer ik het een beetje te verminderen. Heb al bergen rommel afgevoerd en er moet nog veel meer weg. De drang blijft nog wel om spullen te verzamelen, maar waarom? Ik heb het dan wel, maar tegen de tijd dat ik het nodig heb of kan gebruiken dan weet ik niet meer waar het is, kan het ook niet vinden en koop uiteindelijk nieuw. (Ja, ja...een week later kom je het dan tegen...) Morgen ga ik voor het eerst sinds jaren naar een rommelmarkt, vind dat heel leuk, maar....ik ben benieuwd of de nieuwe discipline stand houdt. Ik neem mijn aanhanger maar niet mee....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten