Door Jeroen Geerts.
Zo langzamerhand beginnen wij te denken dat er een tekort is aan goede acteurs in Nederland. In de loop der jaren zijn we fan geworden van kwalitatief Nederlands drama. Ik zet er 'kwalitatief' bij omdat (en dat is persoonlijk) ik géén fan ben van pulp-drama.
Ik ben er nog steeds trots op dat ik nog nooit een aflevering van 'Goede tijden Slechte tijden' heb gezien. Stukjes ja, kleine stukjes. De tijd die je nodig hebt om door te zappen. Ik weet wel dat het een bron is voor talent. Veel van de kwaliteit die er rondloopt heeft de eerste stappen in die soap gezet.
Maar kennelijk zijn het er niet genoeg. Waarom ik me daaraan stoor? Omdat het voor mij als kijker heel verwarrend is. Kijk naar de meest populaire series van een bepaald moment. Je ziet dan veel van dezelfde acteurs terugkomen in de verschillende series.
Erger nog, in de ene serie is het een boef, in de andere serie juist het slachtoffer. Soms gaat iemand in de ene serie dood en komt een uur later in een andere serie vrolijk binnen. "Hé, die was toch dood", floept er bij mij dan uit voor het kwartje valt.
Als het gaat om acteurs die jeugdige karakters spelen geldt dat de pool nog kleiner is. De volwassen vrouw die nog makkelijk door kan gaan voor een jongere, speelt dat ook in de ene serie. Even later komt ze in een andere serie terug als volwassen vrouw met een kind, maar wel met hetzelfde uiterlijk en gedrag.
Voorbeelden?
Sylvia Hoeks, meisje (jongere) in Bloedverwanten. Tegelijkertijd speelt ze moeder in Overspel.
Sigrid ten Napel, dochter in Overspel. Tegelijkertijd speelt ze in Penoza óók de dochter.
Willen Voogd, zoon-met-steekje-los in Zwarte Tulp komt zomaar tegelijkertijd langs in Flikken Maastricht. (Nog los van kinderen die roepen als ze hem zien: 'Hé, da's Mees Kees')
Thomas Acda, doodgeschoten als foute politieman in Flikken Maastricht komt terug als (goede) rechercheur in Bureau Raampoort.
Nu kan dat allemaal gebeuren, maar als de series tegelijkertijd op TV zijn dan is het zeer verwarrend omdat ik vanzelf de karakters door elkaar haal. Zeker als de karakters totaal tegenovergesteld zijn.
En ik ben echt niet de enige. Mar noemt Bureau Raampoort's Van Opperdoes (Thomas Acda) nog steeds een 'rotzak' vanwege zijn uitmuntende karakter als zuigertje in Flikken Maastricht. Kortom: iedereen moet zijn kinderen stimuleren acteur te worden. Zeker als ze een beetje talent hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten